.
काळजात दुःख
पोटात भुख
किती हलवू हाथपाय
कपाळी कोरडेच सुख॥
आतडयाना गाठ
दुर्दैव सोडिना पाठ
खाच खळ्ग्यांचे आयुष्य
हातावरच्या रेषाही सपाट॥
फुल घेता टुचे काटा
जीवनाच्या नागमोडी वाटा
आयुष्याच्या किनारी
केवळ अपयशाच्या लाटा॥
आभाळाच रीकामपण
मनी आठवणींच खूपणं
पोर्णिमेच्या चांदराती
माझ माझ्यात जळणं॥
माझा भुईला या भार
वरून तुझा नकार
झाली सरणाची तयारी
जीवनावर म्रॄत्युचा उपकार॥
.
skip to main |
skip to sidebar
मी..अन्.....
" तुझ्याशी नातं जोडायला
मला संकोच वाटत नाही...
नात तुटल्यावर होणारया वेदनेला
मन मात्र घाबरत राही....... "
" सुचले शब्द काही
काही कल्पनात विरले
भावलेल्या क्षणांना
मी कवितेत रचले....."
---- नितिज....
...मी..... तुझ्या शिवाय....."
मी..अन्.....
" तुझ्याशी नातं जोडायला
मला संकोच वाटत नाही...
नात तुटल्यावर होणारया वेदनेला
मन मात्र घाबरत राही....... "
" सुचले शब्द काही
काही कल्पनात विरले
भावलेल्या क्षणांना
मी कवितेत रचले....."
---- नितिज....
" मी अन्.....
...मी..... तुझ्या शिवाय....."
Blog Archive
About Me !!!!!
- नितिज.....
- "यह तुझपे है मुझे पढनेवाले..खुद अपने लिये मे क्या कहू...."
माझी दोस्ती याच्यांशी
मला आवडणारे!!!!!
सदस्य ब्लॉग
No comments:
Post a Comment