Monday, February 23, 2009

||ह्रुदयी अजूनी माझ्या, तुझा ओलाच घाव आहे ||

.

येथे माणूसकी विकली जाते, प्रत्येकाचा ठरलेलाच भाव आहे
एकाच वस्तीतूनी, प्रत्येकाचा वेगळाच गाव आहे॥१॥

घेऊनी तिचे नाव, आजन्म मुका जाहलो मी
म्हने ओठी तिच्या आता, दुसरेच नाव आहे॥२॥

नको देऊस जखम नवी, मज सोसवे न आता
ह्रुदयी अजूनी माझ्या, तुझा ओलाच घाव आहे॥३॥

एकदाच येऊनी, सये पाहून जा
तुझवीण संसाराचा, अर्धाच डाव आहे॥४॥

राजाचा रंक जाहलो, भुलली दुनिया मलाही
वेडया मनास तरीही, तव प्रितीचीच हाव आहे॥५॥

.

No comments: