अधुरी प्रित....

ओघळले शब्दच सारे
मज रीति ओंजळ राहिली
तव प्रितीही तशीच सजनी
अधुरीच कहाणी राहिली ॥१॥

दोन श्वासाच्या अंतरातही
तव आठवण जागी मनी
दिस मावळतीला गेला
तव डोळ्यात नाही पाणी ॥२॥

तुझ्या हरेक श्रृंगाराला
मज रसिकाने दिली दाद
जैसे लुटिले तु सर्वा
ठेविला ना माझाही अपवाद ॥३॥

तुझा न तो,मीच अपराधी
जाणूनी,तव प्रेमात गुंतलो
उरले न सर्वस्व काही हाती
जागेपणी मी, मृत्यूस जिंकलो ॥४॥